Książki o wojnie

Marx

-------------------
Jestem masochistką, dlatego kupuje takie książki. Temat wojny jest straszny i zazwyczaj bardzo poruszający. Wszystkie opisy tych wydarzeń i sytuacji wprawiają mnie w taki specyficzny nastrój (nie potrafię tego inaczej określić), że po skończeniu książki przez jakiś czas nie przestaje jej przeżywać. Śmierć i barbarzyństwo zawsze towarzyszą wojnie i właśnie to jest motorem książek wojennych

Czytacie tego typu ksiażki?

-------------------
Przykładowy tytuł:

Córka Oficera - Rohan Zina

Okładka:
[img]http://www.empik.com/c/corka-oficera-bprod6340044.jpg?i=/10/92/10924e95235dc9a0a60c7965b2678fd8.jpg[/img]

Opis:

Porywająca opowieść o wojnie, miłości i wierności własnym ideałom, napisana z prawdziwie epickim rozmachem. Marta od dziecka marzyła, by zostać żołnierzem, jak jej ojciec. Wybuch wojny sprawia, że dziewczyna musi wykazać się odwagą godną córki polskiego oficera, i zmusza ją do wieloletniej tułaczki: od polskiego Wilna, przez syberyjskie łagry i bezdroża sowieckiej Rosji, aż do egzotycznej Persji. Wojenna zawierucha poddaje próbie patriotyzm i dumę Marty. Los przynosi jej wielką miłość. Jednak serce dziewczyny rozdarte jest między młodym polskim żołnierzem a charyzmatycznym perskim lekarzem. Życie daje jej trudną lekcję pokory i uświadamia, że pochopne decyzje mogą w dramatyczny sposób wpłynąć nie tylko na nas, ale i na tych, których kochamy.

devillek aka torresmanka

Najprawdopodobniej kręci Cię sadyzm, tak jak mnie, więc polecę Ci świetną książkę "O chłopcu, który ujarzmił wiatr" Williama Kamkwamby i Bryana... bodajże Meallera, nie pamiętam drugiego autora. Klęska żywiołowa, Malawi, cholera, śmierć, głód.

Marx

Właśnie nie kręci mnie żaden sadyzm, nie lubię tych scen, bo przeraża mnie to, że to nie żadna fikcja, a historia. Nie wiem co jest, że czytam te książki.

GumiJagoda

Nie nie czytam takiego typu książek. Nie wiem dlaczego, ale to mnie nie interesuję.

devillek aka torresmanka

Takie książki są polecane dla osób dojrzałych emocjonalnie. Czasem nikt nie umie do nich dojrzeć... Chodzi o to, że czytanie o śmierci, makabrze, zabijaniu może wywołać jakieś dziwne zmiany w psychice. Kiedy miałam sześć lat, oglądałam horror o lalkach - była i jest to moja największa fobia. Śmieszna jest psychika dziecka, bo to co zostanie tam zagnieżdżone w dzieciństwie, może dawać o sobie znać aż do śmierci.
Mnie raczej tego typu książki nie ruszają...

GumiJagoda

Nie wiem. Ale mam chyba słabą psychikę, ponieważ nie mogę oglądać horrorów, bo mam potem koszmary, boję się także ciemności to moje przekleństwo.